ثبت نام / ورود
عامل بیماری
آدنو ویروس پرندگان AADVS جنس آوی-آدنوویروس از گروه I آدنوویروس های پرندگان شامل (مرغ ، بوقلمون، اردک، غاز، کبوتر، و سایر پرندگان) جدا سازی و شناسائی شده است . این گروه باعث بیماری IBH/HHS (ایجاد گنجیدگی در سلول های کبد ، هپاتیت و هیدوپریکاردیم و زخم سنگدان) در جوجه ها میگردد.
حیوان هدف و سن ابتلاء
FADV در سراسر جهان گسترش دارد و در تمام گونه های طیور اهلی و در تمام سنین مشاهده می شود. سایر پرندگان دیگر به ویروس حساس هستند.موضوع به صورت کامل بررسی نشده است.
علائم بیماری در طیور
علائم بالینی
– افزایش ناگهانی تلفات بین 10 الی 20 درصد
– افسردگی، پرهای ژولیده
– افزایش ضریب تبدیل و کاهش رشد
علائم کالبد گشائی
– تجمع مایع در زیر پرده پریکارد قلب
– اِدم ریه و کبد
– ایجاد کانون های نکروزی در کبد و پانکراس
– زخم سنگدان
پیشگیری و اقدامات بهداشتی و قرنطینه ای
- اقدامات درمانی: برای این عفونت ویروسی، درمانی وجود ندارد
- پیشگیری
– اعمال روشهای بیوسکیوریتی در واحد های پرورش جوجه گوشتی، مادر، تخمگذار تجارتی می تواند در کنترل بیماری نقش داشته باشد. استفاده از روش ALL IN ALL OUT برای کنترل بیماری بسیار کمک کننده است.
– به لحاظ انتقال عمودی عامل بیماری ، استفاده از واکسن غیر فعال در گله های مادر در مناطق آلوده بسیار ضروری است.
تشخیص برمبنای :
– علائم کلینیکی، کالبدگشائی
– آزمایشات سرمی نظیر ایمنوفلورسانس، ایمنودیفوژن و الایزا Elisa
تصاویری از علائم کلینیکی و کالبدگشائی سندرم IBH/HHS در طیور
- 0
- 0
