یک عفونت تنفسی فوقانی یا ریوی در گربه ها است که توسط (Felid alphaherpesvirus 1 (FeHV-1 از خانواده Herpesviridae ایجاد می شود. FHV-1 (FVR) بسیار مسری است و می تواند باعث بیماری شدید از جمله مرگ بر اثر ذات الریه در بچه گربه های جوان شود. این بیماری می تواند مسبب سندرم سینه تخت در بچه گربه ها گردد. رینوتراکئیت ویروسی گربه باعث حدود نیمی از بیماریهای تنفسی در گربهها می باشد و از مهمترین بیماریهای تنفسی در گربه ها است. این بیماری در سراسر جهان یافت میشود.
حیوان هدف و سنین ابتلا:
ویروس ایجاد کننده رینوتراکئیت گربه ها قادر است گربه سانان را مبتلا و بیمار نماید. FHV-1 باعث انسفالیت کشنده در شیرها در آلمان شده است.بیماری در سنین مختلف در گربه های جوان و بالغین مشاهده می گردد.
راه های انتقال:
FVR فقط از طریق تماس مستقیم منتقل می شود. ویروس در بافت های بینی و نازوفارنکس و لوزه ها تکثیر می شود. ویرمی (وجود ویروس در خون) نادر است. این ویروس در بزاق و ترشحات چشم و بینی وجود دارد. ویروس رینوتراکئیت گربه می تواند توسط وسائل و امکانات آلوده منتشر می گردد. دوره کمون FHV-1 (FVR) 5-2 روز می باشد. . ویروس به مدت یک تا سه هفته پس از عفونت دفع می شود. گربههایی که بهتدریج آلوده شدهاند (ناقلین)، FHV-1 را بهطور متناوب در طول زندگی دفع میکنند . ویروس رینوتراکئیت گربه در گانگلیون اعصاب تری جمینال TRIGMINAL GANGLION NERVE باقی میماند. استرس و استفاده از کورتیکواستروئیدها باعث تسریع در دفع ویروس می شود. اکثر مواد ضد عفونی کننده، در برابر ویروس موثر هستند.
علائم بیماری:
علائم اولیه (FHV-1 (FVR شامل سرفه، عطسه، ترشحات بینی، ورم ملتحمه ، گاهی تب و از دست دادن اشتها است. علائم معمولاً در عرض چهار تا هفت روز برطرف میشوند، اما عفونتهای باکتریایی ثانویه میتوانند باعث تداوم علائم بالینی برای هفتهها شوند. و به سینوزیت فرونتال و آمپیما (تجمع چرک در یک حفره آناتومیک طبیعی ) نیز می تواند منجر شود.
FHV-1 تمایل دارد به اپیتلیوم قرنیه آسیب وارد نماید که منجر به زخم های قرنیه می شود. سایر علائم چشمی ناشی از عفونت FHV-1 عبارتند از ورم ملتحمه، کراتیت، کراتوکونژونکتیویت سیکا (کاهش تولید اشک)، و سکته قرنیه. عفونت مجرای اشکی می تواند منجر به اپی فورای مزمن (ریزش اشک بیش از حد روی صورت بجای ریزش از بینی) شود.
ویروس می تواند باعث بیماری اولسراتیو پوست و سقط جنین معمولاً در هفته ششم بارداری گردد. در بیماری مزمن بینی و سینوسی، گربه ها مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی خواهند گردد.
تشخیص:
تشخیص FHV-1 (FVR) معمولاً با علائم بالینی، به ویژه زخم قرنیه و ترشحات چرکی از چشم همراه است. تشخیص قطعی را می توان با ایمونوفلورسانس مستقیم یا جداسازی ویروس انجام داد. با این حال، بسیاری از گربههای سالم ناقل تحت بالینی ویروس تبخال گربهها باشند، بنابراین آزمایش مثبت FHV-1 لزوماً نشاندهنده این نیست که علائم عفونت دستگاه تنفسی فوقانی به دلیل FHV-1 است. در اوایل دوره بیماری، تجزیه و تحلیل بافتشناسی سلولهای لوزهها، بافت بینی، یا غشای تحریککننده (پلک سوم) ممکن است اجسام درگیر (مجموعهای از ذرات ویروسی) را در هسته سلولهای آلوده نشان دهد.
درمان: استفاده از محرک ایمنی پروپرنیل شدت بیماری را کاهش می دهد. انتی بیوتیک ها معمولا برای جلوگیری از عفونت باکتریایی ثانویه تجویز و استفاده می شوند. در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی خاصی برای استفاده رایج FHV-1 (FVR) وجود ندارد
پیشگیری و کنترل بیماری:
اکثر ضدعفونیکنندههای خانگی ویروس FHV-1 را غیرفعال میکنند. این ویروس می تواند تا 18 ساعت در یک محیط مرطوب زنده بماند، اما کمتر در یک محیط خشک و فقط به مدت کوتاهی به عنوان یک آئروسل زنده می ماند
واکسیناسیون :
واکسنهای ترکیبی مختلف تجاری در بازار وجود دارد.، اگرچه شدت بیماری را محدود یا ضعیف و ممکن است دفع ویروس را کاهش دهد، اما از ابتلا به عفونت با FHV-1 جلوگیری نمیکند.
PUREVAX RCP واکسن سه گانه علیه بیماری های پن لکوپنی، رینوتراکئیت ویروسی و کلسی ویروس در گربه، محصولی از کمپانی بوهرینگر اینگلهایم
علائم بالینی بیماری رینوتراکئیت ویروسی گربه از نگاه تصویر



- 0
- 0