عامل بیماری
ویروس عامل بیماری انسفاومیلیت عفونی پرندگان از خانواده پیکورنا ویریده می باشد.
حیوان هدف و سنین ابتلاء
– ویروس عامل بیماری ماکیان، قرقاول، بوقلمون و بلدرچین را در هر سنی مبتلا می کند. عامل بیماری انتشار جهانی دارد.
– پس از انتقال عفونت به تخممرغ ها در زمان تخمگذاری، ویروس از تخمهای آلوده وارد بافتها میشود اما بعد از هچ شدن جوجهها ویروس از راه دهان وارد بدن آنها میشود.
علائم بالینی بیماری
– افسردگی
– بیماری سیستم عصبی نظیر عدم تعادل و لرزش در جوجه ها خصوصاً در ناحیه سر و گردن (لرزش همه گیر Epidemic tremor) در چند هفته اول زندگی مشاهده می گردد.
در مرغهای تخمگذار کاهش موقت تولید و درصد جوجه درآوری دیده می شود.
– آتاکسی از عدم تعادل خفیف تا نشستن روی مفاصل خرگوشی و به پهلو افتادن در جوجه های مبتلا به بیماری دیده می شود.
علائم کالبد گشایی
هیچ گونه علائم کالبد کالبدگشایی در پرندگان جوان و مسن وجود ندارد.
پیشگیری و اقدامات بهداشتی و قرنطیته ای
- اقدامات درمانی
انسفالومیلیت طیور در مان ندارد.
- پیشگیری : در شرایط تجاری حذف کامل عفونت با رعایت کامل استاندارد های بهداشتی عملی نیست لذا به منظور محدود کردن بیماری حفظ اقدامات بهداشتی و قرنطینه ای در واحد های مرغداری ضروری است .بنابراین استفاده از واکسن های زنده برای پیشگیری و کنترل بیماری انسفالومیلیت عفونی طیور ضروری بنظر مبرسد.
واکسیناسیون با استفاده از واکسن های زنده
استفاده از واکسن زنده و تخفیف حدت داده شده سویه Calnek 1143 که در واکسن های تجاری مورد استفاده قرار می گیرد
توانسته اند ایمنی کافی و مداومی را در پرنده ایجاد می کنند.اینگونه واکسن ها به روش آشامیدنی در گله های تخمگذار به مصرف می رسد.
تشخیص بر مبنای :
– علائم کلینیکی
– آزمایشات سرمی نظیر ، خنثی سازی ویروس (VN) و الایزا Elisa
تصاویری از علائم کلینیکی و کالبد کشائی در بیماری انسفالومیلیت طیور









- 0
- 1
ثبت نام / ورود