عامل بیماری:
هاری یک بیماری ویروسی سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است که تقریباً همیشه کشنده است.
ویروس هاری از جنس لیسا ویروس است گروهی از ویروس ها که مسئول ایجاد آنسفالیت هستند.ژنوم ویروس حاوی اسید ریبو نوکلئیک (RNA) که به گروه رابدو ویروس ها تعلق دارد.
حیوان هدف:
– عامل بیماری می تواند از تزریق جانوران به ویژه مهره داران (خونگرم) به انسان منتقل گردد.
– حیوانات آلوده نظیر گوشتخواران وحشی و اهلی نقش غالب را داشته، لیکن بسیاری از پستانداران اهلی و وحشی
به ویروس هاری آلوده می شوند.
مکانیسم انتقال:
گوشتخواران به عنوان مخزن اصلی بوده ، لاکن با توجه به منطقه جغرافیائی و وجود سگ سانان، گربه سانان، راسوها، و غیره…
مخزن ویروس متفاوت خواهد بود.
– گاز گرفتن، از طریق پوست، نسوج مخاطی، تنفسی( در غار هائی که خفاش های آلوده زندگی می کنند)، دستگاه گوارش با خوردن گوشت آلوده، انتقال از طریق جفت، انسان به انسان از طریق پیوند اعضا،
پاتوژنز بیماری در حیوانات:
دوره کمون بیماری 10 روز تا 2 ماه و گاهی بیشتر می باشد. و بستگی به راه انتقال، بار ویروسی و یا فاصله نقطه گزش باسیستم اعصاب مرکزی دارد. بیماری هاری به دو شکل مشاهده می گردد.
1- هاری خشمناک
2- هاری فلجی یا ساکت
به طور معمول تغییر در رفتار، رفلکس های تحریکی، تشنجات عمومی، و فلجی عضلات جوشی، آنسفالومیلیت و مرگ، ترس از نور و آب (Hydrophobia,Photophobia)
جوامع مورد مخاطره:
کارگران کشاورزی، کارگران گاوداری ها و تمام افرادی که با حیوانان سر و کار دارند و به نحوی ممکن است تحت گزش
حیوانات هار قرار گیرند گروه تحت مخاطره خواهند بود.
انتشار جغرافیائی:
بیماری هاری در اکثر نواحی جهان اتفاق می افتد.این بیماری در بعضی کشور های اروپائی ریشه کن شده است.
پیشگیری یا کنترل:
کنترل بیماری بر اساس نابود سازی میزبان مخزن و ریشه کنی در گوشتخواران استوار است. از بین بردن حیوانات ولگرد، واکسیناسیون حیوانات صاحب دار (Rabisin inactive vaccine)، استفاده از واکسن در حیات وحش، واکسیناسیون افراد در معرض خطر، ایمن سازی افراد پس از تماس و شستشوی زخم های گزشی با آب و صابون الزامی است. دستورالعمل پیشگیری و کنترل بیماری هاری وزارت بهداشت 1398
علائم کلینیکی از نگاه تصویر :






- 0
- 0
ثبت نام / ورود