ثبت نام / ورود
عامل بیماری:
ویروس آبله مرغان از جنس اَوی پاکس Avipox از خانواده پاکس ویریده است.
سابر اعضائ این خانواده ، آبله بوقلمون، آبله کبوتر، آبله کنجشک، آبله قناری و بلدرچین می باشد.
علائم بیماری آبله در پرندگان مبتلا
علائم بالینی:
افسردگی، قطع مصرف دان و رشد ضعیف،کاهش تولید تخم مرغ، در شکل جلدی (dry pox) ، ضایعات تاول مانند به همراه دلمه ها در روی پوست در نقاط بدون پر ، مثل تاج، ریش، بال ها و ساق پاها در پرنده مبتلا دیده می شود. .
در فرم دیفتریک (wet pox) ضایعات دیفتریک در مجاری تنفسی فوقانی (نای و لارنکس) و لوله گوارشی (مری) مشاهده می گردد.
حیوان هدف و سنین ابتلا
اکثر پرندگان در همه سنین ممکن است مبتلا به بیماری شوند.
پیشگیری و اقدامات بهداشتی و قرنطینه ای :
اقدامات درمانی:
این بیماری درمان ندارد. برای کاهش شدت حراحات جلدی از آنتی بیوتیک ها استفاده می گردد.
همچنین حذف پرندگان شدیداً مبتلا از گله در کاهش انتشار ویروس موثر است.
پیشگیری:
واکسیناسیون
– آبله پرندگان را می توان با استفاده از واکسن های زنده تخفیف حدت داده شده پیشگیری نمود.
بیوپاکس Bio pox
– واکسن های ویروس زنده آبله مرغان و آبله کبوتر معمولاً برای ایمن سازی جوجه ها استفاده می شود
– از آنجایی که واکسن شکل خفیفی از بیماری را ایجاد میکند باید همه پرندگان گله را همزمان واکسینه نمود.
– ایمنی حدود دو هفته پس از واکسیناسیون ایجاد می شود.
– واکسیناسیون معمولا در ناحیه مثلث بال انجام می شود. در صورت موفقیت آمیز بودن واکسیناسیون، 7 الی 10 روز پس از آن در ناحیه تلقیح تورم پوست و یا دلمه ایجاد می گردد.
– ویروس به وسیله حشرات نیز منتقل میشود و کنترل حشرات در پیشگیری از بیماری نقش دارد.
تشخیص برمبنای :
– علائم کلینیکی، کالبدگشائی
– آزمایشات سرمی نظیر آزمایش رسوب در ژل آگار ، خنثی سازی سرم (SN) و الایزا Elisa
– مشاهده اجسام بورل در زیر میکرسکوپ نوری
تصاویری از علائم کلینیکی و کالبدگشایی در بیماری آبله پرندگان
- 0
- 0
